Cwánig

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - cwánig

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

cwánig
adj. [cwánian to bewail, lament, mourn] Complaining, bewailing, sad; querulus, tristis. DER. mód-cwánig. cwanig
Back