Cwánig
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - cwánig
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- cwánig
- adj. [cwánian to bewail, lament, mourn] Complaining, bewailing, sad; querulus, tristis. DER. mód-cwánig. cwanig
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim: