Decan
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - decan
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
decanon, es;
- decan
- m. One who has charge of ten monks:--Fram decane sí boren a decano portetur, Angl. xiii. 414, 701: 433, 980. Þurh decanonas per decanos, R. Ben. 125, 8. Cf. teóþung-ealdor. decan