Deóplic

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

deóplic

adj. Deep; prŏfundus :-- Deóplíc dǽdbót biþ it is a deep penitence, L. Pen. 10; Th. ii. 280, 17: Exon. 98 a; Th. 367, 5; Seel. 3: 49 a; Th. 169, 32; Gú. 1103. deop-lic,deoplic