Difelin
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - difelin
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
Dyflen, Dyflin, es;
- Difelin
- m? [Hovd. Diveline] Dublin; Dublāna :-- Gewiton him ða Norþmen ofer deóp wæter Difelin [Dyflen, Th. 206, 14, col. 2: Dyflin, 207, 14, col. 1] sécan the Northmen departed over the deep water to seek Dublin, Chr. 937; Th. 206, 14, col. 1; Æðelst. 56. difelin