Dincge

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - dincge

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

dyncge, an;

dincge
f. Ploughed land, fallow land; novāle :-- Dincge nŏvāle, Wrt. Voc. 66, 56. Dyncgum novālĭbus, Mone B. 1434: 2326. dincge
Back