Díþing (déþ-)
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - díþing (déþ-)
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
e;
- díþing (déþ-)
- f. Killing, putting to death:--Ródes déðinges crucis mortificationem, Rtl. 72, 30. diþing deþ-
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
e;