Duguþ-lic
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - duguþ-lic
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- duguþ-lic
- adj. Noble, chief, III. 2 :-- Ealdorlicere, dugoþlice(re) mihte tribunicie potestatis, An. Ox. 4544. Duguþlicre, 2, 345. [Cf. ꝥ heo maȝen drihten duȝeðliche hærien, Laym. 16844.] duguþ-lic