Dún-elfen

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

e;

dún-elfen

f. [-ælfen a fairy] A down or mountain fairy; castălis, ĭdis; f. one of the muses; castălĭdes, um, f. Ælfc. Gl. 113; Som. 79, 112; Wrt. Voc. 60, 19. dun-elfen