Dyd
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - dyd
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
e;
- dyd
- f. A deed; actum :-- Se consul [Fauius] gedyde ða bysmerlícestan dyde the consul [Fabius] did the most disgraceful deed, Ors. 5, 2. Barrington, A.D. 1773, 180, 15.