Dyrstig

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

dyrstig

adj. Daring, bold, rash; audax, ausus :-- Ðeós and ðis dyrstige audax, Ælfc. Gr. 9, 60; Som. 13, 41. Dýrstig oððe gedyrstlǽht ausus, 41; Som. 43, 29. Hú wǽre ðú dyrstig ofstician bár quomŏdo fuisti ausus jugŭlāre aprum? Coll. Monast. Th. 22, 13: Bd. 2, 6; S. 508, 25, note: Nicod. 12; Thw. 6, 23. Ðeáh ðe he dyrstig wǽre though he were daring, Beo. Th. 5669; B. 2838. DER. ge-dyrstig, unge-. dyrstig