Dys-lic

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - dys-lic

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

dys-lic
Add :-- Dyslic absurdum, Wrt. Voc. ii. 2, 32. Dyselic, An. Ox. 7, 130. Dyslic bið þæt hwá woruldlice spéda forhogige for manna herunge and beó on Godes dóme geniðerod, Hml. Th. i. 60, 32: Bt. 34, 3; F. 136, 28. Dys(e)lic dyrstignes. stolidis (i. stultis) pompis, An. Ox. 1216. dys-lic

Powiązane słowa: dyrstignes. Hit ðincð ungelǽredum mannum dyselig tó gehýrenne, Hml. Th. i. 94, 35. Fela dyslice dǽda deriað mancynne, Hml. S. 13, 91. Hé ádreáh his líf on dyslicum weorcum, 26, 245. Mid dislicum glencgum

Back