Dys-lic
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - dys-lic
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- dys-lic
- Add :-- Dyslic absurdum, Wrt. Voc. ii. 2, 32. Dyselic, An. Ox. 7, 130. Dyslic bið þæt hwá woruldlice spéda forhogige for manna herunge and beó on Godes dóme geniðerod, Hml. Th. i. 60, 32: Bt. 34, 3; F. 136, 28. Dys(e)lic dyrstignes. stolidis (i. stultis) pompis, An. Ox. 1216. dys-lic