Ealdian
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - ealdian
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- ealdian
- p. ode; pp. od To grow or wax old; senescĕre, inveteras-cĕre :-- Syððan ic ealdode postquam consĕnui, Gen. 18, 12: Jn. Bos. 21, 18: Exon. 33 a; Th. 104, 27; Gú. UNCERTAIN 14. DER. forealdian. UNCERTAIN ealdian