Eardiend

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - eardiend

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

es;

eardiend
m. A dweller, an inhabitant:--Se unclǽna eardiend (habitator) eóde of þǽre ilcan stówe, Gr. D. 236, 8. Þá eardiend þǽre ceastre inhabitatores civitatis illius, 192, 3.

Powiązane słowa: in-, on-eardiend, eardiend

Back