Earfeþ-mæcg
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - earfeþ-mæcg
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;
- earfeþ-mæcg
- m. An unhappy or unfortunate man; infortūnātus hŏmo :-- Se endestæf earfeþmæcgum weálíc weorþeþ the end to the unfortunate is miserable, Exon. 87 a; Th. 328, 3; Vy. 11.