Eást-ern
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - eást-ern
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
-erne;
- eást-ern
- adj. [ern a place] EASTERN, oriental; orientālis:-- Ðonne cymþ eásterne wind then comes the eastern wind, Cd. 17; Th. 20, 27; Gen. 315. Se wer wæs swíðe mǽre betwux eallum eásternum ĕrat vir ille magnus inter omnes orientāles, Job Thw. 164, 7. east-ern