Eðða
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - eðða
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- eðða
- conj. Or; aut:-- Hú se cuma hátte, eðða se esne how the guest is called, or the servant, Exon. 112 b; Th. 430, 31; Rä. 44, 17: Mt. Kmbl. Rush. 5, 18.