Éðel-setl

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - éðel-setl

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

es;

éðel-setl
n. A native seat, a settlement; patria sēdes, dŏmĭcĭlium:-- Him ðá eard geceás and éðelsetl chose him then a dwelling and a settlement, Cd. 91; Th. 115, 30; Gen. 1927.

Powiązane słowa: éðel-seld. eðel-setl

Back