Efes

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - efes

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

e;

EFES
f. Eaves of a house, a brim, brink, edge, side; margo, lătus :-- Geworden ic eom swá swá spearwa ánhoga oððe ánwuniende on efese oððe on þecene factus sum sīcut passer solĭtārius in tecto, Ps. Lamb. 101, 8. To ðære efese to the edge, Cod. Dipl. 353; A. D. 931; Kmbl. ii. 172, 22. Bí swá hwaðerre efese [MS. efes] on whichever side, Chr. 894; Erl. 90, 13. [Wyc. evese brow of a hill: Laym. eovesen, dat. pl. eaves: Plat, oese, ese: O. Frs. ose edges of the roof; Ger. Ba obesen porch of a church: M. H. Ger. obese, f. vestĭbŭlum: O. H. Ger. opasa atrium, vestĭbŭlum: Goth. ubizwa, f. a hall, porch: Icel. ups. f. eaves.] efes,efesc

Powiązane słowa: dial.

Back