Emetig
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - emetig
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- emetig
- adj. Empty, vacant; văcuus, văcans :-- He geméteþ hit [hús] emetig invēnit eam [dŏmum] văcantem. Mt. Kmbl. Rush. 12, 44.
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim: