Emetig

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - emetig

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

emetig
adj. Empty, vacant; văcuus, văcans :-- He geméteþ hit [hús] emetig invēnit eam [dŏmum] văcantem. Mt. Kmbl. Rush. 12, 44.

Powiązane słowa: æmtig. emetig

Back