Eorre
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - eorre
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;
- eorre
- n. Anger, wrath; īra :-- Warniaþ eów ðæs Drihtenes eorres and mínes beware of the Lord's anger and of mine, L. Ath. i. prm; Th. i. 196, 33: Ps. Lamb. 101, 11.