Fæsten; ii, iii

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

fæsten; II, III

Add: I. a firm place, firmament :-- Hé geworhte roderas fæsten. . . . Flód wæs ádǽled . . . wæter of wætrum þám þe wuniað under fæstenne folca hrófes, Gen. 147-153. II. in a military sense, a strong place, one fitted to resist attack. IV. (1) a place of permanent residence, citadel, fort, fortified town :-- Faestin arx, Wrt. Voc. ii. 100, 71. Fæsten oppidum, sé þe on fæstene sit oppidanus, i. 84, 41, 47. Fæsten municipium, i. oppidum, An. Ox. 2443: municipium, i. civitas, 3990. Burge, fæstenes municipii, 5123. Fæstennes arcis, Wrt. Voc. ii. 10, 1. Beforan Numentia fæstennes geate, Ors. 5, 2 ; S. 218, 32. Hé gefór tó ánum fæstenne. Þá hé þǽr tó cóm, þá ne mehton hié nánne monn on ðǽm fæstenne útan geseón exercitum ad urbem duxit. Et cum murum escendisset, vacuam civitatem ratus, 3, 9; S. 134, 10 : 3, 11 ; S. 148, 19. Palistas, mid þǽm hié weallas brǽcon, þonne hié on fæstenne fuhton, 4, 6; S. 174, 9. Martinus wæs geboren on þám fæstene (cf. on þǽre byrig, Hml. Th. ii. 498, 23) Sabaria, Hml. S. 31, 10. Tó þám fæstenne . . . under burhlocan, Gen. 2534. On þám fæstene (Exeter), Chr. 877 ; P. 74, 19. Hé forneáh ealle þá betste of þes eorles híréde innan ánan fæstene (in a fortress called New Castle, Hen. Hunt. ) gewann, 1095; P. 231, 3. Hí fóron on þæt fæsten (Rome), Met. 1, 20. Hé þæt fæsten (urbem Pydnam) ábræc, and þá burgleóde . . . hí sendon on óðer fæstre fæsten (in arcem Amphipolitanam), Ors. 3, 11 ; S. 148, 20 -- 23: 2, 6; S. 88, 4 : 3, 9; S. 124, 4: 5, 7 ; S. 230, 4. Fæstena worn, Exod. 56. Fæstna mǽst and mǽrost (Babylon; cf. Ors. 2, 4 ; S. 74, 24), Dan. 692. Faestinnum arcibus, Txts. 42, 110. Hí manige festena and castelas ábrǽcon, Chr. 1094; P. 230, 3. (2) a fortification, entrenchments, fortified camp, place strengthened to resist attack :-- Ðanan eást úp suae ðet ealde(n) fæstan scáðe (as the old earthwork makes a line of separation); andlang ðes fæstenes, C. D. v. 70, 30. Hié þone here besǽton on ánum fæstenne (cf. they threw up a fortification, Hen. Hunt.), Chr. 894; P. 87, 21. Hí wícstówa námon on twám stówum . . . Scipia geáscade ꝥ þá foreweardas wǽron feor ðǽm fæstenne gesette . . . hé feáwe men tó óþrum þára fæstenna onsende . . . þæt þá óþre onfundon þe on ðǽm óþrum fæstenne wǽron, Ors. 4, 10 ; S. 200, 8-19. Hié on þǽm íglande fæsten worhton (castra posuerunt), 4, 6; S. 176, 15. Ꝥ hí fæsten geworhten him tó gescyldnesse, stǽnene weal, Bd. 1, 12; Sch. 33, 23: 34, 8. (2 a) used with reference to siege-works :-- " Wyrceað fæsten ymb ðá burg." Fæsten wyrcð se hálga láriów " aedificabis munitiones." Munitiones sanctus praedicator aedificat, Past. 163, 5: 161, 5. Hí ymbsǽton ðá ceastre and worhton óþer fæsten ymb hié selfe . . . se here forlét þæt geweorc, Chr. 885 ; P. 78, 11. ¶ a siege (?) :-- Fæstenne obsidione (cf. in arta Betuliae obsidione, Ald. 76, 25), Wrt. Voc. ii. 63, 13. (3) a place naturally strong against attack, fastness, stronghold :-- Faestin Termofilas (cf. Ors. 2, 5; S. 80, 14), Txts. 104, 1042. Grendel móras heóld, fen and fæsten, B. 104. Hé swíþe þæs londes fæstenum trúwode þonne his gefeohte, Nar. 17, 28. Hæfdic þæs kyninges wíc and his fæstenu gesceáwod þe hé mid his fyrde in gefaren hæfde, 19, 13. III. a place that can be shut fast. (1) a place of security, closet, strong room: -- Fæstene gehæft (in arto carnis) clustello continetur, An. Ox. 5396. Hí hýdað heáhgestreóna, healdað georne on fæstenne, Sal. 318. (2) a place of confinement, (a) a prison :-- Hé on þám fæstene (cf. beinnan þám carcerne, Bt. 1 ; F. 4, 2) frófre ne gemunde, Met. 1, 79. Gelǽdan of leoðobendum fram þám fæstenne, An. 1036 : 1070. (b) a sepulchre :-- Út eóde engla Drihten of þám fæstenne, Sat. 521. (c) Hell :-- In þám fæstenne gebróht brought to Hell, Wal. 71. IV. an implement that closes or confines; claustrum :-- Óstiges copses fæstene in nodosi cippi claustrum, An. Ox. 3252. Heó fégeð mec (hemp) on fæsten, Rä. 26, 9. Fæstenu claustra (coelestisregni reserare), Hpt. Gl. 433, 58: An. Ox. 57, 6. [O. H. Ger. festin(a), fastinna munitio, septum, praesidium.] v. bróm-, heáh-, land-, mór-, wæter-fæsten. fæsten

Powiązane słowa: fæst;