Fáh-man

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

-mon, es;

fáh-man

m. A foeman, an enemy; inĭmīcus :-- Gif hie fáhmon [fáhman MS. H.] geierne if a foeman flee to it, L. Alf. pol. 5; Th. i. 64, 9. fah-man