Feá-sceaftig
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - feá-sceaftig
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- feá-sceaftig
- adj. Poor, destitute; pauper, destĭtūtus, mĭser :-- Feásceaftig ferþ poor soul, Exon. 81 b; Th. 307, 19; Seef. 26. fea-sceaftig