Feohan
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - feohan
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
feón;
- FEOHAN
- part. feónde; p. feah, pl. fǽgon; pp. fegen To rejoice, be glad, exult; gaudēre, lætāri, exultāre :-- Se feónde [MS. feond] gespearn fleótende hreáw the exulting [raven] perched on the floating corpses, Cd. 72; Th. 87, 11; Gen. 1447. [O. Sax. gi-fehón to make to rejoice: O. H. Ger. gi-fëhan, gi-vëhan gaudēre.] DER. ge-feohan, -feón. feohan