Ferþ-wérig
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - ferþ-wérig
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- ferþ-wérig
- adj. Soul-weary, sad; mæstus :-- Freórig and ferþwérig trembling and soul-weary, Exon. 49 b; Th. 171, 21; Gú. 1130: 20 a; Th. 52, 9; Cri. 831.