Fǽhþo
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - fǽhþo
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
fǽhþu;
- fǽhþo
- indecl. f. Feud, enmity; capĭtālis inĭmīcĭtia :-- Ðæt is sio fǽhþo that is the feud, Beo. Th. 5990; B. 2999: 4971; B. 2489. Sceal ic fǽhþu dreógan I must endure enmity, Exon. 115 a; Th. 443. 7; Kl. 26.