Fin
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - fin
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
finn, es;
- FIN
- m. A FIN; pinna :-- Ne ete gé nánne fisc búton ða ðe habbaþ finnas and scilla ye shall not eat any fish except those that have fins and scales, LePlat. finne, f: Dut. vin, f: Ger. finne, f: M. H. Ger. vinne, f: Dan. finne, m. f: Swed. fena, f: Lat. pinna, f.] fin