Firen-bealu

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

firen-bealu

gen. -bealuwes; n. A sinful evil; peccātum scĕlestum :-- On him Dryhten gesihþ firenbealu láþlíc in them the Lord shall see loathly sinful evil, Exon. 26b; Th. 78, 19; Cri. 1276. firen-bealu