Firgen

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

fyrgen, es;

firgen

n. A mountain, mountain-woodland; mons, saltus. [Goth. fairguni, n. a mountain: Icel. Fjörgyn, f. Mother-earth.] DER. firgen-beám, -bucca, -gát, -holt, -streám. firgen