Flígel

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

es ;

flígel

m. A flail :-- Man sceal habban tó odene fligel, Angl. ix. 264, 8. [Orm. fleȝȝl.UNCERTAIN O. L. Ger. O. H. Ger. flegil tribulum(-a). From (?) Lat. flagellum.] fligel