Forwost

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

es;

forwost

m. A chief person, prince, captain :-- Diówla foruost Beelzebub, Mt. L. 10, 25. Forðmest l foruost wosa primus esse, 20, 27. Ofer ðrím hundradum tribunus bið forwost, Mk. L. 6, 21 rbc. Aldormonn l foruost princeps (publicanorum), Lk. L. 19, 2. Ðe aldormonn l is cynnes heáfuduærd l foruost tribunus, Jn. L. 18, 12. Forwostum ðǽra sácerda, Mt. L. 20, 18. Forwostum (forwestum, R.) Galiléæs primis Galilaeae, Mk. L. 6, 21. forwost