Fýhtan
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - fýhtan
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- fýhtan
- p. te To moisten:--Þeáh þe gewǽtte, fíhte quamvis umectaretur, An. Ox. 3470. Fýhtan umectare, 7, 14. Fíhten, 658. [O. L. Ger. fúhtian rigare: O. H. Ger. fúhten.]