Fyl

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

es;

fyl

m. A fall, ruin, destruction; cāsus, intĕrĭtus :-- Hy ðam feore fyl gehéhton they threatened destruction to his life, Exon. 40 b; Th. 135, 7; Gú. 520: Byrht. Th. 133, 57; By. 71: 139, 35; By. 264. DER. hrá-fyl. m. fyl

Powiązane słowa: fyll, es;