Fyr

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

fyrr, fier;

fyr

adv. [comp. of feor; ad q. v.] Farther; ultĕrius, longius :-- Ðeáh ðú fyr séo ðonne ðú wǽre though thou art farther than thou wast, Bt. 5, 1; Fox 8, 33, note 7, MS. Bod. Ǽr gé fyr heonan feran ere ye proceed farther hence, Beo. Th. 510; B. 252 : 288; B. 143. Fyr faran longius īre, Lk. Bos. 24, 28. Fyr fleón to flee farther, Ors. 1, 12; Bos. 36, 4. fyr

Powiązane słowa: far,