Fyren
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - fyren
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
e;
- fyren
- f. A sin, crime; peccātum, crīmen :-- Deorce fyrene dark sins, Ps. Th. 108, 14. He ðære mǽgþe fleáh fyrene he avoided the crimes of the people, Cd. 92; Th. 116, 24; Gen. 1941: Exon. 48 a; Th. 166, 18; Gú. 1044.