Ge-beór

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

es;

ge-beór

m. A guest; hospes, convīva :-- Ðá ðæt ða gebeóras gesáwon quod cum convīvæ conspĭcĕrent, Bd. 3, 10; S. 534. 33. Gebeór convīva, Ælfc. Gr. 7; Som. 6, 45 : Scint. 63 : Homl. Th. i. 484, 1; 528, 9. DER. beór. ge-beor