Ge-fleón
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - ge-fleón
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
-fleóhan;
- ge-fleón
- p. -fleáh, pl. -flugon To flee, escape :-- Gefleá fugere, Mt. Kmbl. Lind. 3, 7. Se to ánre ðara burga gefliéhþ who to one of those cities escapes, Past. 21, 7; Swt. 167, 20; Hatt. MS. Geflég fugit, Rtl. 147, 15. Alle geflugun omnes fugerunt, Mt. Kmbl. Lind. 26, 56. Ðætte gifléga ut fugiant, Rtl. 118, 31. Ǽr he on ða wéstenu middangeardes gefluge antequam in desertas orbis terrarum abiret solitudines, Nar. 6, 6. ge-fleon