Ge-horwian, -horgian, -horian

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - ge-horwian, -horgian, -horian

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

ge-horwian, -horgian, -horian
p. ode. I. to defile. (1) with material filth, to spit upon :-- Ongunnun summe efne-gespitta l gehorogæ (conspuere) hine. Mk. L. 14, 65. Gehoræd bid (conspuetur), Lk. L. 18, 32. [Cf. Gē mid horu speówdon on his andwlitan, El. 297.] (2) with moral impurity :-- Gālnyss gehorwigende libido sordidans, Hy. S. 5, 5. Gif gē mid synnum gehorgode beód, Nap. 30. II. to disgrace, treat shamefully :-- Ðene hiá mid sceofmum (scomum, R.) miclum gehoruadon (Skeat prints gehornadon, but Cook in his Glossary to the Durham Book gives gehoruadon) illum contumeliis affecerunt, Mk. L. 12, 4.

Powiązane słowa: horh, horu. ge-horwian

Back