Ge-leáfleást
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - ge-leáfleást
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
-eáflýst, e;
- ge-leáfleást
- f. Want of faith, unbelief, infidelity, unfaithfulness; infĭdēlĭtas, incrēdŭlĭtas :-- For hyra geleáfleáste on account of their unbelief, Basil admn. 4; Norm. 42, 1. Drihten Hǽlend þreáde mid wordum ðæra Iudeiscra þwyrnysse and geleáfleáste the Lord reproved with words the perversity and unbelief of the Jews, Homl. Th. ii. 110, 4. Nú sind adwæscede ealle geleáflýstu now all infidelities are extinguished, i. 226, 2 : Deut. 1, 40. ge-leafleast