Ge-mirce
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - ge-mirce
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
es;
- ge-mirce
- n. I. a limit, boundary :-- Þú const þá gecynd mínes módes mec á gewunelice healdon l gemerce (naturam animi mei nan ignoras, solere me terminum eqaitatis custodire, Nar. 2, 23. II. a mark, sign: -- Gimerco (gemerca, L. ) das gifylgeð signa haec sequentur, Mk. R. 16, 17. v. fen-, land-gemirce. ge-mirce