Ge-restscipe

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

es;

ge-restscipe

m. I. rest, ease; quies, ōtium, Som. Ben. Lye. II. a cohabitation; concŭbĭtus :-- To hyre gerestscipe hire wer ne sceal gangan ad ejus concŭbĭtum vir suus accēdĕre non dēbet, Bd. 1, 27; S. 493, 32. ge-restscipe