Ge-teld
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - ge-teld
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
-tæld, -teald, es ;
- ge-teld
- n. [teld a tent] A tent, tabernacle, pavilion, TILT, cover; tentōrium, tabernācŭlum :-- Geteld tentōrium vel tabernācŭlum, Wrt. Voc. 85, 84: scēna vel tabernācŭlum, Ælfc. Gl. 56; Som. 67, 25; Wrt. Voc. 37, 15. God æteówde Abrahame on ðam dene Mambre, ðǽr ðǽr he sæt on his geteldes ingange appāruit Abraham in convalle Mambre, sĕdenti in ostio tabernācŭli sui, Gen. 18, 1: Ps. Spl. 26, 9. Hwylc eardaþ on getelde ðínum quis habĭtābit in tabernācŭlo tuo? 14, 1. Hí aslógan án geteld tĕtendērunt tentōrium, Bd. 3, 17; S. 543, 34. On sunnan gesette getelda his in sōle pŏsuit tabernācŭlum suum, Ps. Spl. 18, 5. ge-teld