Ge-wilsǽlig (?)
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - ge-wilsǽlig (?)
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- ge-wilsǽlig (?)
- adj. Fortunate:--Ðone gewilsǽligan (-wif-, ? fortunatum, Wrt. Voc. ii. 79, 50. ge-wilsælig
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim: