Ge-wilsǽlig (?)

Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - ge-wilsǽlig (?)

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

ge-wilsǽlig (?)
adj. Fortunate:--Ðone gewilsǽligan (-wif-, ? fortunatum, Wrt. Voc. ii. 79, 50. ge-wilsælig

Powiązane słowa: gewif-sǽlig)

Back