Gicel

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

es;

GICEL

m. An icicle :-- Íses gicel stiria, stillicidia, Ælfc. Gl. 16; Som, 58, 68; Wrt. Voc. 21, 55. [Icel. jökull.] DER. Cyle-, hilde-, hrím-, ís-gicel. gicel