Ginian
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - ginian
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
geonian, gynian;
- ginian
- p. ode To yawn, gape :-- Ic gynige hio, Ælfc. Gr. 24; Som. 25, 39. Gewíte seó sáwul út ne mæg se múþ clypian ðeáh ðe he gynige if the soul depart the mouth cannot cry, though it gape, Homl. Th. i. 160, 9. Mid gynigendum múþe with gaping mouth, ii. 176, 21: 510, 33. Seó eorþe swá giniende bád the earth remained gaping so, Ors. 3, 3; Bos. 56, 3. [Wick, p. pl. ȝeneden: O. H. Ger. ginen, ginon hiare.]