Gleáwlíc
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - gleáwlíc
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- gleáwlíc
- adj. Wise, wary, astute :-- On sprǽcum gleáwlíce in loquelis astuti, Coll. Monast. Th. 32, 29. gleawlic
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim: