Gung
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - gung
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- gung
- adj. Young, youthful; jŭvĕnis, adolescens :-- Ic eom gungre yldo adolescentior sum, Bd. 4, 25; S. 600, 3. Hí ofslógon ǽnne gungne Brytiscne man they slew a young Briton, Chr. 501; Erl. 15, 16.