Hæn-fugul

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

hen-, es;

hæn-fugul

m. A hen :-- Henfugel gallina, L. Ecg. C. 40; Th. ii. 164, 21. Gewurp tó sumum hen [hæn, MS. B.] fugule throw it to a hen, Herb. 4, 10; Lchdm. i. 92, 16. iiii hænfugulas four hens, Th. Chart. 509, 18. Ðǽr æfter swulten ða henne fugeles after that the hens died, Chr. 1130; Erl. 259, 25. hæn-fugul