Hát-heorte

Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:

an;

hát-heorte

f. Anger, fury, rage :-- Ic ðé bletsige forðon ðú mé ne forléte út gangan mid mínre hátheortan of ðisse ceastre I bless thee that thou didst not let me go out of this city in my anger, Blickl. Homl. 249, 15. hat-heorte