Heáfan
Słownik Anglo-Saski Staroangielski Boswortha i Tollera - heáfan
Zgodnie ze Słownikiem Staroangielskim:
- heáfan
- p. heóf, hóf To mourn, wail, lament :-- Ðæt wíf hóf hreówigmód the woman mourned repentant, Cd. 37; Th. 48, 5; Gen. 771. Heófon gehygd they lamented their purpose, 221; Th. 285, 28; Sat. 344.